خورشید باش
خورشید که باشی ...
هر روز می ایی و میروی ،
منظم و دقیق ... کسی قدر تو را نمیداند
در حضورت سایبانی جستجو میکنند،
سایه را می پسندند و برتو ترجیح می دهند...
با انکه
تمام وجود و هست ان سایه از توست...
تمام زندگیشان را از تو دارند
اما از تو روی بر میتابند
ولی ماه که باشی
یک شب هستی ویک شب نیستی
گاهی کامل و گاهی ناقص...
همه شیفته ات میشوند
برایت می سرایند
عزیز می شوی
حال انکه ماه هم
نور و زیباییش را از تو دارد
خورشید باش ،
حتی اگر همه تو رانخواهند...
معدن نور،
معدن بخشش ،
بگذار تا همه فکر کنند
تکراری بودن وظیفه توست،
اما
باز هم خورشید باش...
نظرات شما عزیزان: